Ara sıra
Yatağın diğer tarafında
Yatıyorum
Benim tarafım çukur kalmasın diye
Çünkü
Yalnızlık
Başka bir şehrin gecesinden
Uzatıp sesini
Dedi ki bana
En çok sana sarılıp uyudum
En çok seni öptüm
En çok seni seyrettim uyurken
Çıkıp geliversen şimdi
En ummadığım anda
Tıpkı seni ilk sevişim gibi
Gülümseyen gözlerine bakıp
Bu aşk deyişim gibi
En beklemediğim anda
Bırak kalsın
Sen sakın elleme
Ben kendim toplarım
Yüreğimi
Şiddetini fark edemediğinden
Yıkılışının
Bir gün
Dudaklarında kırık dökük bir gülümseme
Bana döneceksin
O yüzden
Kal demeyeceğim sana
Adımı söyleyeceksin
Yeşil kanatlı bir kuş varmış
Kimsenin bilmediği
Kimsenin göremediği
Kendi mavisinde uçan bir kuş
Nerelerde gecelediğini
Nasıl yaşadığını
Kim unutmuştu beni kimbilir
Bu penceresiz dört duvarda
Kuş uçmaz kervan geçmez
Uçsuz bucaksız o yolda
Çiçekler açmaz
Papatya gülmez
Öylece gidiyorsun ya hani
İzleri dururken daha parmaklarının tenimde
Kokun her yanı sarmışken
İnce bir burukluk bırakrak yüreğimde
Bizi çevreleyen herşeyden nefret ediyorum
Söylemek istediklerimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!