Hala aynı şehrin havası soluduğumuz
Aynı şehrin kaldırımları
Ayaklarımızın altına serili
Aynı şehrin gecesi
Gözkapaklarımızı ağırlaştıran
Sıcaklığından yeni çıkmışım
Keşke anlatabilseydim sana
Başımı omzuna koyduğum
Andaki mutluluğumu
Yüreğimde hissettiğim o doyumsuz huzuru
Sana her dokunuşumda
Parmakuçlarımdan içime akan
Kimbilir benden önce
Kaç defa geçmiştin bu sokaklardan
Arkanda bulmam için
Ayak izlerini bırakarak
Belki aynı çocuğa
Gülümsemişizdir ayrı ayrı
Benim sevgilim
Buluta benzer
Ne zaman hüzünlenip ağlar
Ne zaman sevinir oyun oynar
Bilemezsiniz
Benim sevgilim
Sen durmadan kaç
El değmemiş ormanlara saklan
Adını duymadığım kuşlarla uç
Gökyüzünde kanat kanat
Bulutlarda uyu
Bilmediğim uzak memleketlere git
Hani diyordum
Ne zamandan beri istediğim
Deniz kokulu o gece olsa
Gözlerin yakamozlansa yanı başımda
Yıldızlar düşse rakı bardağına
Daha önce hiç söylemediğin
Apansız bir yağmur bulutu
Geçerken yüzünden
Gözlerinin nasıl yakamozlandığını
Bilirim
Güneş yüzünü aydınlattığında
Gözlerindeki gökkuşağını
Avucumdaki bu ürkek kuş
Peşinden delicesine uçtuğum kuş değil
Yüreğimdeki akıl almaz sevgi
Onun değil
Neden kondu avucuma ve uçmuyor
Hem ürküyor hem kalıyor
Ben seni hiç beklemedim
Senden hızlı koştum
Senden önce vardım
Geldiğinde bulabilesin diye
Ve hep aynı kaldım.
Tanıyabilesin diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!