Biliyorum ki bu toplumda yüz kişiden yüz beşinin kredi kartı var. (Üç kişiden dördü şair bu ülke de gibi oldu cümle - Aziz Nesin) Benim de geçmişte beş altı tane vardı, indire indire sonunda bire indirdim, ne mutlu bana. Aşağıda anlatacağım durumlarda mutlaka üç beşinizin başına gelmiştir, marketlerde ve alış veriş merkezlerinde... Ben sinir oldum bu anlatacağım durumlara, sizin de yüzde elliden fazlanız mutlaka sinir olmuş lakin ''Ya sabır'' çekip o anda yine de içine atmıştır...
Hanım efendi kasaya sessizce yaklaşır. Kasiyer bütün aldığı malzemeleri elektronik okuyucuya okutur. Hesabını söyler hanıma...
- Yüz yirmi dokuz lira seksen altı kuruş
Hanım efendinin hiç acelesi yoktur, senin acelen olup olmadığı da hiç umurunda değildir. Önce çantasından bir kredi kartını çıkartır... ''Aaa bu değildi yahu! '' der. Peşinden ikinci kredi kartını çıkartır ''Tüh bunun da limiti dolmuştu.'' der. Bu arada sizin sinir katsayınız tavan yapmak üzeredir. Üçüncüyü çıkartır. Uzatır kasiyere, kasiyer takar pos cihazına ''Şifre girin lütfen'' Girer hanımefendi şifreyi Dııt dııt dııt Yanlış şifre... İnsan kredi kartının şifresini hatırlamaz mı?
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta