Bana yer ver yalnızlığında,
Kol kola kafeslerle aşina,
Gecenin yorgun ıstırabına,
Çocuksu kandiller saçalım.
Bana yer ver yalnızlığında.
Bilmem şimdi nerede yollarımız,
Hangi kucağın naaşında.
Dökülmüş omuzlarına serviler,
İpekten doğma gün ışığım,
İşte bu andır yaşadığım,
Bana yer ver bahtında,
Dağılsın karanlığım.
Çizgi çizgi ecramın yüzünde,
Bitmeyen esenlik yazgısı,
Ve kadim afakın teninde,
Sen olabilmek kim bilir,
Bir yerlerde, bir zaman,
Uçurumları nefesiyle dolduran,
Mavi denizlerin sessizliği,
Ve denizleri her yudumda kuşatan,
Sen olabilmek kim bilir,
Yaşamın parmaklığında,
Bir an olsun geleyim,
Bana yer ver yalnızlığında.
Kayıt Tarihi : 29.5.2020 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Yusuf Özdumanlar..
En derin saygılarımla...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (1)