İçimdeki seni harf harf dökmek isterken o beyaz kağıtlara
yutkunup yutkunup sustugum günü anladım
Aşk bana yasak
Sana ise uzaktı
Mesafeleri uzaklık sanıyordum
Meğer uzaklık yuregindekini
Görüp ona dokunamamakmiş
Şimdi yazdığım her şiirin kıtasında adın geçiyor
Sen bilmezsin belki sana yazdığım şiir leri
Yine yazmış deli şair der geçersin
Ama onlar çok iyi tanır seni
Seni sensiz yaşadığım günler
Seni onlara anlattım
Onlar da dinleyip baktılar yüzüme
Oysa öyle ihtiyacım vardı ki
Dudaklarından dökülen teselli sözlerine
Sonra kendime yine teselliyi ben verdim
Unuttun mu dedim
Sen sağ eliyle solunu tutan o kız degilmisin
Kimden ne bekliyorsun
Yine ben hakliydim
Insanin kendisiyle hesaplaşması ne kadar zormuş
Hesaplaştım döktüm eteğimdeki tüm taşları
Kendime üzüldüm
Şimdi söyle Rabbim
Ben bile bana acimazken
Kim alir içimdeki aciyan kanayan benleri
Kimseyi kıramayan ben
Yine delik deşik ellerimle açtım avuçlarımı sana
Rahmet rahmet yağ yüreğime
Acıya hüküm giymiş bedenimi lutfunla onurlandir
Tekamül sınırında tevekkül etmek çok zormuş
Gör duy hisset beni
Kalbim sana ayan ruhum emrine amade
Rabbım
Al acılarımı
Al lütfen 19.04.2024 01:39
Kayıt Tarihi : 19.4.2024 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!