Kurumuş yapraklar gibi üzgün.
Döne döne gidiyorum boşluğa.
Kurumuş yanaklarım süzgün.
Söne söne yıldız misali karanlığa.
Bitti mi? bana verdiğin sözün.
Terkettin sonsuz suskunluğa.
Sürdün beni yalnızlığa sürgün.
Gidiyorum artık sensiz karanlığa.
Kurumuş sana verdiğim gülün.
Kor ateşin içimi dağlaya dağlaya.
Uçtu başımdan sanki bir sülün.
Gidiyorum tenhalara ağlaya ağlaya.
Evlenecektik yapacaktık düğün.
Bu aşkın kaderini sorgulaya sorgulaya.
Sen beni ne hallere düşürdün.
Gidiyorum acıları yaşaya yaşaya.
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 22:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!