Bana Ters Gelir Şiiri - Veysel Şimşek

Eğerki gidilen yol eğri yolsa,
Halden anlamayan kul nankör kulsa,
Kardeşimde olsa babamda olsa,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Hain dostlar ölmeden kazar kabirim,
İki yüzlülere kinim kibirim,
Ben böyleyim buda benim tabirim,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Çok aradım gerçek bir dost bulamam,
Arkaan kuyu kazıp yüze gülemem,
İki yüzlü dostlar gibi olamam,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Uyan dostum acı olur gerçekler,
Gelir gider yediği sofrayı bıçaklar,
Bana göre değil galleş alçaklar,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Yaşım kırktır yaşadıkça aldım dersimi,
Kalemle kağıda döktüm hırsımı,
Nankör arsızlara döndüm tersimi,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Niyazım var Hak yolunda eşiğe,
Canım kurban canım Hakka aşığa,
Minnet etmem pilavdan dönen kaşığa,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Veysel'im böyledir ibreti alem,
İçimdeki öfkemi sana söylesin kalem,
Eğerki var ise benimde hilem,
Adam olmayanlar bana ters gelir.