Ağlayarak geldiğim bu dünyayı sevmemi bekleyemezsin.
Her göz yaşımda bu dünyaya kinimi bilemezsin.
Yalnızlığımla çürüttüğüm kalbimi göremezsin.
Karanlıkta boğuluyorsan kimseyi sevemezsin.
Bir gün ben ölünce denk gelirseniz bu satırlara...
Anlayacaksınız her şiirim, her kelimemdeki çığlık yankılanınca...
Kendimi terk ettim defalarca.
Ve sonra anladım ki bana tek ben lazımım aslında...
Bir çok şey vardı anlatacağım.
Ve ben bu yüzden susup kaldım.
Hangisinden başlasam öbürü yarım kalacaktı.
Sahi, sen duyabiliyormusun sustuğum onca satırları?
Kayıt Tarihi : 17.5.2021 04:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!