kalemim;
kağıdımın ırzına geçtiği günden beri,
seni arzulamıyorum...
bana şiirim deme! ...
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Şiir hep abartıdır.
Ama az ama çok.
Şiirle aramızda o müthiş büyülü bağı kuran, abartının sevimli ikna yeteneğidir.
Şiire ciddi bir kaş çatış var burada, bizzat yaratılan şiire.
O tatlı abartıyla haddi soruluyor: Neden kendine şiir diyorsun, şiir olan sen değilsin benim.
Doğal olarak bu bir döngü. Doğal olarak asla kısır olamaz.
'kalemim;
kağıdımın ırzına geçtiği günden beri,
seni arzulamıyorum...'
Ne güzel ifade edilmiş bir iç çatışması. (ve ürünle, şiir bir ürünse.)
' bana şiirim deme! ...
ben şairim, şiir benim... '
Ne güzel ifade edilmiş bir iç barış. (ve saklı ben ile, şiir saklı ben ise.)
nefis..
kalemim;
kağıdımın ırzına geçtiği günden beri,
seni arzulamıyorum...
bana şiirim deme! ...
ben şairim, şiir benim...
__Offf.. Etkileyici ve düşündürücü....Tebrikler...
bu şiiri yazacak kadar cesaretin varsa tezahuratlara da açıksın di mi deli kız!...
kalemim;
kağıdımın ırzına geçtiği günden beri,
seni arzulamıyorum...
bana şiirim deme! ...
ben şairim, şiir benim...
şiir.......?
ben şairim, şiir benim...
offfffff ne güzel harikasın sen
Etkileyici olmuş :)))
şiir bitmez...
Tebrikler sevgili Tülay,yazdıklarını büyükbir hayranlıkla okuyorum ve keyif alıyorum.iyiki varsın arkadaşım.
saygı ve sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta