Bana Sessizliği Yaz Şiiri - Seyrani Göl

Bana sessizliği yaz,
Bir ırmak usulca çağlasın,
Kuşlar süzülsün gökyüzünde,
Ve sonsuzluk fısıldasın kulağıma.

Bana sessizliği yaz,
Sıcak bir bakış kalsın aklımda,
Bir yıldız doğsun ay ışığında,
Geceyi örsün sessizliğin örtüsü.

Bana sessizliği yaz,
Kelimelerin durduğu yerde,
Kalbim konuşsun yalnızca,
Zaman donsun, nefesin çıksın hafifçe.

Bana sessizliği yaz,
Ağustos böceği ötsün uzaklarda,
Yapraklar kıpırdamadan beklesin,
Toprağın kokusu dolsun içime.

Bana sessizliği yaz,
Rüzgâr hafifçe essin saçlarında,
Ağaçların arasından
Bir kuşun nağmesi gelsin.

Bana sessizliği yaz,
Gökyüzünde ay yavaşça yükselsin,
Suda kırılan ışık dalgaları
Sakince sarsın uykularımızı.

Bana sessizliği yaz,
Yalnız bir çiçek açsın gizlice,
Dikenlerin arasında saklanan umut
Her nefesinde büyüsün içimde.

Bana sessizliği yaz,
Ormanın doruklarında kartallar süzülsün,
Uzakta bir dere aksın şırıl şırıl,
Toprak usulca sarsın rüyalarımı.

Bana sessizliği yaz,
Karanlığın koynunda misk kokulu çiçekler açsın,
Bir uğur böceği yürüsün yaprağın kıvrımında,
Sessizlik gizemle dolu bir melodi olsun.

Bana sessizliği yaz,
Gecenin serinliğinde böcekler dans etsin,
Gölgelerin arasında ince bir sır gibi,
Ve dünya, suskun geceyi kucaklasın.

Bana sessizliği yaz,
Bir çiğ tanesi düşsün yaprağa,
Zaman su gibi aksın durmadan,
Sadece gülüşün kalsın hatıralarımda.
S.GÖL