en çok neye gülmüştüm senden sonra
en çok kendi halime gülmüştüm
kimi an bakışlarımı yakaladığını hatırlıyorum
tepeden tırnağa utanç sarıyor her yanımı
kimi an senin çapkın tebessümlerin doluyor gözlerime
ve ben yine en çok sana gülüyorum
sahi birgün olurda silinirsen hatıralarımdan
gözlerini adını bile unutursa hafızam
ben o zaman nasıl gerçekten güleceğim
nasıl utançtan kızaracak yanaklarım
umutlarım her saniye sana senin için yeşerirken
söylermisin nasıl yaşatırım onları
bana seni hiç unutturma olur mu
gülüşünü şaşkın ve çocuk hallerini
hani gitsende
saçları ağarmış bir dede olsanda
izin verme olur mu
bana seni hiç unutturma olur mu
Kayıt Tarihi : 27.1.2014 01:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)