Sabah yüzümü ıssıran rüzgar, söyle ben nerdeyim.
Bütün bu dolaşan insanlar arasında neyim.
Bakışlarımdaki yorgunluk, başıma dert olan yüreğim.
Neden çoğu gibi umursamaz, kolay çözümlere teşne değilim.
Yokuşa sürmek işim gücüm, benim fazlam ne, onlar gibiyim;
iki elim, ayaklarım, gözlerim. Batan güneş, açan çiçek neyime.
Her söylenen söz ne derdime; geçen arabalardan, yiten zamandan
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum