Bana kucaklar dolusu vefa borçlusun

Kaç bahar ötemdesin ki şimdi
Ya da kaç güz geçirdim sensiz
Yağmurlu bir günün arsız adımlarında seni bulmuştum oysa ki
Hani açmıştım tüm bildiklerimi
Anlıyordun sende
Nerede kaldı gözlerin ? Neleri görmez oldun ?
Sensiz kaç bahar eskittim bilmez oldun
Sitemsiz geçmiyor sana karşı bir günüm
Daha neleri yıkacak bu yokluğun
Her ne olursa olsun
Bana kucaklar dolusu vefa borçlusun
Bir yokluktur bu azımsanmaz ve durulmaz
Yok oluştur belki de bu
Hiç bize yakışmaz
Senin büyüttüğün ağacın gölgesinde
Yine sen olmadan en güzel meyveleri büyütttüm
Kaç defa diledim ve uzattım bu düşleri
Ben gecede kaldım sen güneşler içinde
Şimdi karanlıklar içinde bir yol buldum sensiz
Kalmadı bir yolu , ölüme kadar sorgusuz
Bana kucaklar dolusu vefa borçlusun