Kesildi umutlar tütmez bacalar,
Katlandı dertlerim dinmez acılar,
Zehir zindan olur gündüz geceler,
İçinden çıkılmaz dert bana kaldı.
Kaderim gülmüyor bahtım bağlandı,
Ben ağlarken dostlar güldü eğlendi,
Çilem ağır geldi belim düğlendi,
Sonunda kamburlu sırt bana kaldı.
İki yüzlü göçün aldı yürüdü,
Bende niçin dağım duman bürüdü,
Ah ile vah ile ömrüm çürüdü,
Bülbül öter viran yurt bana kaldı.
Sıkıntı fesfese beni uyutmaz,
İsyan gam kederim nedense bitmez,
Kader düşman kovsam başımdan gitmez,
İçinden çıkılmaz dert bana kaldı.
Duydum çoklarından dediler deli,
Doğruluğun dürüstlüğün bu mu bedeli,
Bitmez dert telaşım oldum yaşayan ölü,
Çaresi bulunmaz dert bana kaldı.
Veysel derki; derin derin düşündüm,
Çare yoktur yıllar geçti aşındım,
Çoklarına göre kendim kaşındım,
Şaşmam doğruluktan şart bana kaldı.
Kayıt Tarihi : 7.12.2011 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!