Bana kalbini uzat
Betonlar arasından
Elimi uzatıyorum sana
Hayat çizgimin ortasına yazılmış adınla
Alnımda senin için yazılmış yazımla
Ellerimi uzatıyorum sana
Betonlar arasından
Tut ellerimi
Malzemesi çalınmış yürekleriyle
Yaşanmamış günlerinden çaldılar ömürlerimizin
İlk darbede çöktü kolonları
Bütün hayallerimizin
Enkazın griliğine bırakırken umutlarımızı
Kaç aşk bitti zamansız
Kaç ömür yitti mezarsız
Sesini ver sessizliğime
Umudunu ver umutsuzluğuma
Bana kalbini uzat betonlar arasından
Belki gözlerin açık
Bayram sevincini taşır gibi
Umutla gülümsüyorsundur
Karanlıklar içinde
İnan ki orası kadar karanlık
Yukarıdaki hayat
İnan ki ağır değil
Yaşamak kadar
Göğsünde taşıdığın binlerce ton beton
Her gün binlerce ve binlerce
Ölen insanlığımız
Son nefesini veriyor seninle beraber
Ve bu insanlar
Yaşayamadıklarının hesabını soruyorlar artık size
Kireçlenmiş bedenlerinin hesabını soruyorlar
Kapanmıyor açık kalmış gözleri
Kapanmıyor
Yari kucaklar gibi iki yana açtığı kolları
Ömrümüzün sonuna dek
Sarsılacak kalbimizdeki bu kırık
Sarsılacak insanlığımız
İçimizde şehirler yıkılacak her ölümde
Malzemesinden çalınmış insanlığımız yıkılacak
Ve kalkmayacak bu enkaz
Kalbim hep altında kalacak...
5 Mayıs 2003
22:16
Kayıt Tarihi : 4.6.2005 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşanmamış günlerinden çaldılar ömürlerimizin
İlk darbede çöktü kolonları
Bütün hayallerimizin ...'
Hep o yaşanmamışlıklar değil mi,hüznü ve coşkuyu şiirle besleyen?
Tebrikler,sevgiler Melih
TÜM YORUMLAR (3)