Senin pırıl pırıl parlayan kahverengi gözlerin vardı,
Kimsenin kolay kolay bilemeyeceği bir adın,
Siyahın en makul tonu ile yaratılmış saçların,
Bir bakışta insanı mest eden güzelliğin,
O kahverengi gözlerinden süzülen
Ve her defasında yüreğimi dağlayan gözyaşların vardı
İnsanı bambaşka bir hale sokan utangaçlığın,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta