Bana hiç samimi gelmediler

Sabahları yorgun uyanıyorum
Uykunu alamadın mı ? Diyorlar...
Gözler kapansa da beynim uyumuyor...
Kafamın içinde tanımadığım yüzler
Tanımadığım sesler nesneler
Beni bunlar uyutmuyor...
Düşünceler var birde
Hiç aklımdan çıkmayan..
Mesela beni tanımak istiyenler
Tanıdıkdan sonra hayatıma iz bırakanlar
Sordukları şey burcun ne ?
Yaşın kaç ?
En sevdiğin renk ne ?
Sevgilin var mı ?
Sevdiğin var mı ?
Boyun kaç ?
En sevdiğin yemek ne ?
Biri de çıkıp da sormadı ki
Hiç korkuların oldu mu ?
Heyecanların
Anıların
Hatıraların
Heveslerin
İsteklerin
Beklentilerin
Seni ne mutlu eder
Sana ne iyi gelir
İçin de sakladığın bir şey var mı ?
Dışarıda oldukları için belki de
Hep dışımı sordular
İçimi hiç merak eden olmadı
Oysa benim içimde ne fırtınalar kopmuştu.
Bilinmez ne kırgınlıklar vardı
Bir yığın kırıklıklar içime batardı.
Haykıramadım ne sevinçler
Yaşadığım ne öfkeler vardı
Ne harika duygular vardı özümde
Varsa yoksa dış görünüş
İç görünüşü kimse merak etmedi
Oysa içim de bir çocuk çırpınıyordu
Koşar adımlar la kıpraşıyordu kabimde
Varsa yoksa mal mülk dış zenginlik
Hiç mi önemli değil di iç zenginlik
İçimde ki değeriniz yetmez miydi
İçimde paha piçilmez sevgiler saklardım
Dışa vurulmayı bekleyen sözler saklıydı
Sırtınızı sıvazlamayı bekleyen dost eli
Sizi sarmayı bekleyen kollarım vardı
İçim de ki zenginliğiyle kimse ilgilenmedi
İlgilenmedikleri alanlarım yüzünden
Bir süre sonra hepsini gömdüm içime
Toprak attım her ihanetin üzerine
Göz yaşı döktüm her vedamın arkasından
Belki gönlüm de yine çiçek açtılar ama
Kıymet vermedikleri için
Değer bilmedikleri için
Değerleri kalmadı gözümde
Bir çok arkadaşımı sevdiğimi
Hatta dost aile bildiklerimi
Kendi ellerimle uğurladım bensizliğe
Onlar ben terk ettim sandı
Yanlarındayken terk edilmiştim oysa
İhanet ettim sandılar
Oysa bana hiç ait değilmişler
İşte bunu hiç bilemediler
Zor da olsa bazı vedalar
Gerekliydi mecburiydi bu gidişler
Bana hiç samimi gelmediler
Hiç samimi gelmediler...