Nefesimi tuttuğum
Yedinci katına çıktığım yedinci rengini aşkın
Nereye gitsin… anladığım ve dinlediğim şeyler tümüyle başdöndüren atlıkarınca
Bandıralında yelkenleri sökülmüş gemiler deniz sarhoşluğundan öte mavi
Nereye gitsin nereye..? ?
Bu meskensiz dünya sahnesinde sonsuz mutluyum
Tiyatro kostümsüzün ışıklarını yalpa yelperen
Açıp örttüğüm, almış yürümüş aklın dili düz yazıya.....
ve şiirinki aşk denen,
Gün kararmış ağarmış geceler birbiri ardınca
Bulmasıyla kaybetmesi bir bir
berabere
Gelsin, kendi görüşsün benimle sevda çıldırmış rampalarda dar zaman
Voltalarım rüzgar gezdirir, baharla gelir dostum delıce bana
Yolayrılıkları güz gazelleriyle son bulur türlü türlüden
Hic teklifsiz bütün inanmışlıgıyla bana gene kefil olur yüreğim
deyip,
Kutluyorum bana hayat veren
öyle güzel sevgiliyi…
Seyfi Karaca…..Nisan / 06
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 5.11.2009 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!