Bana Dolu Dolu Ağlamalar Düşüyor

Yokuşlar çıktım adım adım
Telaş, imzamla adım
Dilek taktım güvercin paçasına
Kaymış çingene sarısı benzimden
Buz koydum kalbimin kabarmasına
Tırnaklarımla soydum kavlayan derisini

İntihar getirdim dalgalarla kürek çekip
Ucu göğe değen kalemiyle özlem yazdım

Gerildim sadak’ın stresli okuyla, burçta
Kül seylaplarında yıkadım kırışık yüzümü
Maşasız gömdüm közü kalbime
Koçbaşıyla dizlerimi döver el âlem
Kar düşünce ağaçların iğne ucuna
Bana çiçeklerle dolu dolu ağlamalar düşüyor

Ocak üstünde fokurdar çaydanlığım,
Damarımda asabiyet kanım
Kelimeler bir fırsat bulup demini almaz
Acı dumanı bacada
İsin de boğuk kursağım

Sözler ürpertili, kalem titrek, kelimeler üşüyor
Şiirlerde bana dolu dolu ağlamalar düşüyor