Bana dokunma Şiiri - Orhan Kutlu

Bir kayıp hayatın bir kayıp çocuğuyum agam.
Sanırsın Yaşar Kemalin romanlarından fırlamışım.
Ne hüzün eksik oldu hayatımda ne de gam
Ne vefasız dostluklar
Ne vefasız aşklar yaşamışım.

Buna yaşamak denirse.

Direnmişim nefes almaya inadına
Düşünmüşüm belki benim için bir kez doğar güneş
Yalnızlıklar dipsiz kuyulara atılır
Belki yıkılır hapseden seni dört duvar
gözyaşları kesilir kendiliğinden
Belki kimbilir senin içinde birileri ağlar
Sana adam gibi dost gibi yoldaş olacak bir eş.

Gelde yaşama.

Kendi gökkuşağımı oluşturmaktayım
Hayallerimin içinde rengarenk
Kimseye kin gütmeden delikanlı gibi
Rüzgarsız bir yelkenlide rüzgar beklemekteyim
Bu kadar acı bu kadar çile çekmeme rağmen
Heyhat hala sevmek istemekteyim.

Gel de sevme.

Bana dokunma usta yanarsın.
Bir sivrisineği
Bir karıncayı böceği
Bir yavru kediyi köpeği düşünüp
kederleniyorsam
Sen aklıma düştüğünde
Sonu gelmez kederlerimin.

Bana dokunma
Bırak sensiz yanayım
Anasını satayım..