Ağlamakla unutmuştum gülmeyi,
Dost bilmiştim kendime dert çekmeyi,
Hiç bıkmadan içtim her gün kederi,
Güldün bana mahzun kader sonunda...
Ağlamakla gözyaşlarım dinmedi,
Hasret dolu anlar geçmek bilmedi,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta