Ağlamakla unutmuştum gülmeyi,
Dost bilmiştim kendime dert çekmeyi,
Hiç bıkmadan içtim her gün kederi,
Güldün bana mahzun kader sonunda...
Ağlamakla gözyaşlarım dinmedi,
Hasret dolu anlar geçmek bilmedi,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
