Ağlamakla unutmuştum gülmeyi,
Dost bilmiştim kendime dert çekmeyi,
Hiç bıkmadan içtim her gün kederi,
Güldün bana mahzun kader sonunda...
Ağlamakla gözyaşlarım dinmedi,
Hasret dolu anlar geçmek bilmedi,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan