Yorgun olan bir sevdaya düşmüşüm ben yanıyorum
Geçen yıllar mazisini andıkça hep ağlıyorum
Benim bu sevdadan başka bir çıkar yolum yok
Bazen baktıkça kendime kendim bile acıyorum
Sen sürdün hep bu sefayı
Bana çektirdin cefayı
Gözümden bir türlü gitmez
Gördüğüm o manzarayı
Eline almış bir kalem
Yazar bir düzine kelam
Ben bir günah işlemedim
Beni bilir cümle alem
Çöktüm dizimin üstüne
Taşlar bastım ben göğsüme
Hayat böyle geçmez artık
Kendine gel Resul kendine
Kayıt Tarihi : 6.1.2013 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!