Bana Bir Mektup Yaz Min’el

bana bir mektup yaz Min’el
“Sevgili Dilek” diye başla
“Sevgili Dilek, Nasılsın? ”

iyi değiliz Min’el
ama sen, yine de sor
ben ve bu pek sevgisiz kalabalığım
akıl almaz bir hızla
dibi meçhul boşluğa doğru yuvarlanıp
gidiyoruz sadece

kimse farkında değil
etrafımda kaygısız yüzler
yüzlerceler bir görsen
ama çocuk ışıltına kıyamam
gözlerini sıkıca yum
sakın bakma
bir mektup yaz sadece
boğuluyorum

kederli ellerini birbirinden saklayarak
neşeli örgüler ören kadınlar var burada
ben de yeşil bir kazağa başladım
-bitirmemek üzere-
her sırada bir ilmek kaçırıyorum inadına
git gide daralıyor örgü
ben git gide daralıyorum
muhtemelen boynuna geldiğimde,
boğulmuş olacağım kendi kırmızımda
sakın,“ kazak yeşildi “deme zeki çocuk
bana bir mektup yaz diyorsam boş değil
çok acil Min’el
çok acil

dün gece dolabımı topladım nihayet
tahmin edersin çekmecelerin sevincini
sadece derin bir oh çektiler desem, yeter mi
beni anladığını biliyorum

ellerini uzatsana Min’el
ellerini uzatıp
çeksene beni hecelerimden
senaryosunu sevmediğim bir filmde
zoraki repliklerim var biliyorsun
artık görmüyorsun ama artık
dudaklarım kanıyor bu yanlış dublajdan
havadan sudan olmayan sohbetleri özledim
cevabımı umursayan ‘Nasılsın’ları
seni özledim Min’el
bana bir mektup yaz

bak bir ilmek daha kaçırdım işte
görseler,
toparlamak için çullanırlar örgüme biliyorum
saklıyorum Min’el
herkesten her şeyi saklıyorum
saklanıyorum birlikte yürüdüğümüz sokaklarda
gel demiyorum sana
gelebilsen
zaten
biliyorum

bana bir mektup yaz Min’el
yaşlanıyorum