Önceleri bir tomurcuktun uçurum kenarında,
Gözyaşlarım hayat oldu, aktı damarlarında.
Şimdi bir ağaçsın kökü yok, kırık tüm dallar,
Unutma Meleğim; bana bir hayat borcun var...
Önceleri bir yoldun uzayıp giden ayrılıklarda,
Kalbimi serdim gönlüne, eridi karanlıklarında.
Şimdi bir yol ayrımısın, çıkmazında sokaklar,
Unutma Meleğim; bana bir hayat borcun var...
Önceleri bir kıvılcımdın, çölün orta yerinde,
Çıra oldum, yayıldın; dünyam alevler içinde.
Yüreğimde gülüm, sebepsiz yangınların var,
Unutma Meleğim; bana bir hayat borcun var...
Gözlerin sırılsıklam sen de geleceksin ey yar,
Mezarımı kazmaya tabiki senin de hakkın var,
Sessiz ağla gülüm, etraftan sana bakanlar var,
Ve unutma Meleğim; bana bir hayat borcun var...
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 10:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Suat Koçal](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/02/bana-bir-hayat-borcun-var.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)