BANA BAKAN
Sensizliğe alışamam, çocuklar gibi ağlarım,
Söyle nerelere gittin, canım çıktı aramaktan,
Bulamazsam karaları yüreğe bile bağlarım,
Sevdiğine kavuşmayan, ölsün bu can ağlamaktan.
Bedenimde ki can sensin, damarımda ki ken sensin,
Benim gibi hiç bir gönül, istemem ki seni sevsin,
Bana bakan seni görür, ben ben olmaktan çıkmışım,
İzin ver de bu yüreğim, varlığın ile sevinsin.........İNSANİ
Kayıt Tarihi : 20.5.2013 19:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/20/bana-bakan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!