melankolik bir tip olup çıktım
aldığım her yenilginin neticesi bu galiba
öfke saçmayı beceremiyorum
kavga etmeyi hiç...
anlatmam imkansız ,
çünkü ben tasarlamadım
tıkır tıkır yürüyen bu hikayeyi
kimi huylarım delişmen
kimi kurallara harfiyen uyan davranışlarım var
bu yüzden hep olduğum gibiyim statik
eski derbeder halimden eser yok
yepyeni davranışlarla mücehhez
mutluyum
hala sevmeye zaman ayıracak kadar
günlerin tadını çıkarmayı sürdürecek kadar
gamsızım
aslında sıradanlıktan nefret ederim
parmaklarımın dokunduğu her nesneyi
dönüştürürüm hayata
içime hep garip bir hüzün çöker
sonbahar akşamları
çocukluk günleri aklıma gelir
henüz delikanlılığın sınırlarına bile gelmemiş o günler
bahçesinde koşuştuğum okulum
küf kokan sınıflar
oturduğumuz kırık dökük masa ve sıralar
cılız bedenlerimize geçirdiğimiz o güzelim formalar
bayram namazlarından çıkarken cakalı kıyafetler
saatlerce eğlendiğimiz sokak araları
pek çok yanlışlar
kaygılar, endişeler ,acılar yaşadım
birbirine bağlanmış, iç içe geçmiş
tuhaf bir serüven işte
birilerini tanıdım...
esen rüzgar ile sağa sola savrulmuş
hakeza
orta yaşı çoktan kanıksadım
fırtınalı günler çoktan geçti...
ahir zamana ramak kaldı.
redfer
Kayıt Tarihi : 29.1.2018 13:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!