Bambaşka Şiiri - Çağdaş Durmaz

Bir vapurdan el sallamadıysan kendine,
çığlık çığlığa haykırmadıysa martılar,
kıyıda kalan benliğinin acısını
yaşadım deme sakın bu hayatı,
var olmak başkadır ,
yaşamak bambaşka...

Bir otobüs terminali yalnızlığında,
uğurlamadıysan yüreğinin yarısını,
haraket eden otobüsün tekerlerinin
ezişini seyretmediysen,
yüreğinin kalan yarısını,
ezildim deme bu hayatta,
ezilmek başkadır ,
çiğnenmek bambaşka...

Çare diye sığındığın her limanda,
kendini karşılıyorsan ,
daha demir almamışsındır kendinden,
sığınan sen , sığınılan sen,
bu dünyaya kendini sığdıramayan yine sen,
sığınmak başkadır,
sığıntı gibi yaşamak bambaşka...

Her gün ölen zamanın ,
anlarının gidişini izliyorsan pencerenden,
canını acıtırcasına sıkıyorsan canını,
elden birşey gelmez diye hayıflanma boşuna,
hayıflanmak başkadır,
bir şey yapmak bambaşka...

Zordur bir şairle yaşamak,
kendimden bilirim,
sürekli sorgulatır kendini,
bin cümle kurar ,
ama kuramaz bir saati mutluluğa,
zembereğine düşmandır kayıp olan zamanın,
kendi kaybolmuşluğunda arar kendini,
kaybolmak başkadır,
kayıp olmak bambaşka...

Kendi gölgenle kavga etmediysen,
küfretmediysen feleğe,
kendine kavganın adamıyım deme,
ilk yumruğu sen atmadığın sürece,
galibi olmazsın kavganın,
kavga etmek başkadır,
kavga eder gibi yaşamak bambaşka...

Ağaçlarla konuşup,
kuşlar ile selam ettiğin anlar
çoğaldıysa hayatta,
insan denilen suretten nefret ettiysen,
aynaya baktığın her anda,
yalnızlık başkadır,
yalnız kalmak bambaşka...

Efkar denilen sigara tütüyorsa ciğerde,
soluksuz kalışına sebep arama,
arama ilaç kendinden başka kendine,
İnsan kendi ruhunun ikizidir,
ilaç vermek başkadır,
ilaç olmak bambaşka...