Bir uzansam Toroslardan Anadoluya
el vursam secdesi şeytan olmuşa
gün yüzünde doğsa insanların
gece hiç olmasa
Kırsalda kır atım ile koştursam dört nala çürümüşlüğü,
anlatsam insan olduğunu unutan zihniyete
insanlığı...
Medeniyet denilen kavmin bir olduğunu
ve tek olduğunu haykırsam gök tengrinin,
parayı tanrı sanan hakkı inkar etmişliğe...
Zor olanın kendini yenmek olduğunu,
nefsi yenmekten geçtiğini aslolan cennet yolunun,
ve vicdan denilen huzurun verdiği hazzın,
değişilmeyeceğini dünyada hiçbir pula,
anlatabilsem keşke,
anlatabilsem yaşam denilen gayenin,
bir insan hükmü olmadığını
bir anlatabilsem
keşke....
Kayıt Tarihi : 3.3.2021 00:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Keşkelerimiz olmasa keşke...
![Çağdaş Durmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/03/keske-860.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!