Acılı deniz gibiydi hayatın duruşu,
Figanlar duyulurdu sahralardan.
Sesler… Zirveden namelerdi.
Şehrin horlayan insanları
‘’Seni Seviyorum’lardı ’’hayatı başkalaştıran.
Acılı deniz gibiydi sensizliğe bakışım.
Kendimi buldukça seni kaybediyorum.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla