Arka mahallelerde kızgın bir yaz öğlesi!
Tabak tıkırtıları duyuluyor evlerden...
Uzakta bir satıcı, yahut çocuk sesi...
Susuzluktan bunalmış uçamazken serçeler,
Tozlu sokaklar gibi tutuşup alevlerden
Bodur ağaçlar ile bomboş kalmış bahçeler!
İşte karşıkini de güneş çerçeveledi:
Demin duvar dibinde uyuklayan bir kedi
Sıyrılıyor yavaşça mutfağın loşluğuna...
Bayıltıyor hararet otu, taşı, böceği;
Fazla güneş içmiş de ortada ayçiçeği
Ayaküstü uğramış ışık sarhoşluğuna!
Kayıt Tarihi : 11.4.2015 15:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halit Fahri Ozansoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/11/balkonda-saatler-iii.jpg)
Eski kış gecelerinin hâtırası!
Bir saat çalar... Tam gece yarısı!
Dışarda kar, lâpa lâpa!
Bu beyaz karanlıkta
Daha beyaz, upuzun hayaletler
Gelirler taa uzaktan, karların ötesinden:
Fısıltılar duyarım, ürperirim
Terasta sanki bir ayak sesinden.
Eski kış gecelerinin hâtırası!
Bir saat çalar... Tam gece yarısı!
Ölülerim, zavallı ölülerim,
Yakın, uzak bütün sevgililerim
Alay alay gelirler karların ötesinden:
Bir saat çalar... Bir hayalet daha doğrulur: ben!
Halit Fahri Ozansoy
( 1891 - 1971 )
TÜM YORUMLAR (1)