Dopdolu caddalerin, insanından ıraktım,
Kimsesiz mekânlarım, zehirli zaman oldu.
Çektiğim nefeslerin, ihsanından ıraktım,
Üfürdüğüm havalar, zifirli duman oldu.
Dünya malı namına, elimde olan biten,
Tuttuğum bastonum var, yürürken beni iten,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
