Tan yeri ağarırken üç beş balıkçı sahile geldiler.
Yamalı pantolonları, ayakları çıplak, yorgun,
Sarsak adımları, kançanağı gözleri uykusuzdular.
Viran, yaşlı bir tekneyle çala kürek denize açıldılar.
Karınları aç, cep cepken delik, lakin umutluydular.
Yırtılmış, yamanmış, hırpalanmışlıklarına inat edercesine,
Ya Allah, Bismillah deyip ağlarını mavi sulara saldılar.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Sabahın erken saatlerinde bir araya gelen balıkçılar… Çoğumuz onları özgürlüğünü doyasıya yaşayan özgür ve hep neşeli insanlarmış gibi görürüz. Oysa onlar kuşların bile henüz uyandığı o saatlerden başlayarak bir ekmek kavgası içinde olduklarını, kıyıda onların ne umutlarla beklendiğini belki düşünmeyiz bile. Onların çoğu kez kıt kanaat geçen yaşamlarına sıkıca bağlı olduklarını; isli kara bir tencerede kaynayan çorbanın bile mutluluk verebileceğini ne güzel bir dille anlatmış Sayın Dinmez Er. Kendisini yürekten kutluyorum.
(Tam Puan + Ant)
ne harika bir yazı okudum,günün yazısı şair,kocamanından kutlarım.yüreğinizin sesi hep çağlasın hep.
sevgiler içinde kalın e miiiiiiiiiiii
ÇEŞMEDE OLUPTA..BALIKÇILAR UNUTULURMU HİÇ....HARİKA B,R YAZI OKUDUM KALEMİNİZDEN...
GÖZLEMLEYEN YÜREĞİNİZE SAĞLIK. :)
SAYFANIZDA SAYGIMI BIRAKTIM...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta