"Rüveydalı Şiirler"
ŞİİR
BALIKÇI -I
sepmesini atıyordu ha bire göle
söylene söylene atıyordu
kaçtır yine yeisti ağlara takılan
evde aç bekleyen karısı takılıyordu
çocuğu takılıyordu
..
çocuğun marazı takılıyordu boş ağlara
......
bir sigara yaktı salladı söndürdü kibriti
bir nefes çekti
derken bir iki nefes daha
satmışım anasını dedi topladı ağları
başka seyler de söyledi
nasırlı ellerini kanattıkça ağlar
buakşam
..
buakşam boş sandalla eve
bir ölü dönecekti
II
kadının umrunda değildi
dünya yansa
bir tutam otu yanmazdı
çocuğunun biri karnında
biri bir yanında
küçük olan yoktu kadının kucağında
adam seslendi sandalından
RÜVEYDAA
Dağ taş konuşuyordu,
sandal konuşuyordu
konuşuyordu kumsal
inadına susuyordu kadın
adam anlamıştı yeni bir vurgun
Kayıt Tarihi : 22.8.2012 17:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!