Balarısının dizindeki sancı

Çok uğraştın, çok didindin ömrünce
Ucra bayırlar aştın
Uzak tepelere tırmandın
Sert tüyleri ayağına batarken bir dikenin
En çok iki dakika ancak yumdun gözlerini...

Çekilirken için, sanki ayağından kayardı yeryüzü
Düşünde kovandan tepetaklak düşe yazardı
ger-çek-ten yorgun bir arı...

Yılgınlık akarken gözlerinden
Uykuya karşı heep savaş verdin,
O da küstü...
Se-nin la-ne-tin de bu oldu...

Kendini mağlup etmeyi başardın sonunda
Koccaman gülümse!
Artık yalnız yürümeyeceksin şarkısını
senin için söylüyor
çalılıkta gizlenmiş Ağustos böceği sürüsü...

İçlerinden yeşil gözlü olanı sana aşıktı, biliyor musun?
Sadece biraz utangaçtı
-ve konjonktiviti vardı
-heer Ağustos böceği gibi...

Sevmediğin kimsenin umrunda olmadığı gibi
Onu boş verelim...
Sana dönersek
Emekli olunca bir arı
Onu kovanın lavra bakıcısı yapıyorlar...

Artık çiçek aramayacaksın
İşi kim devracak diye dert etme
Seni balarasının dizindeki sancı ilan ettiler ruhum,
Köşene çekilebilirsin...