Yanık türkülerde andım adını,
Beni meftun etti ela gözlerin.
Gariban yürekle sevdim kadını,
Beni maznun etti bela gözlerin.
Sabırlarda pişti gönül, erdemli,
Aşkın sarhoşuyum, içerim dem'li.
Yanaklar ıslanmış, gözlerin nemli,
Beni mahzun etti alâ gözlerin.
Uzun senelerde sevda okudum,
Derdimin tığında gergef dokudum.
Senden önce hiçbir kalbte yokudum,
Beni yangın etti sıla gözlerin.
Vallahi sevdanın tadına vardım,
Narin bedenini sineme sardım.
Peşinden koşmaya adım atardım,
Beni döngün etti yola gözlerin.
Durmuşoğlum aşk od'una yanarım,
Yangın şarabımdır, içer kanarım.
Şaşkınlıktan herbir dala konarım,
Beni mecnun etti balâ gözlerin.
Kayıt Tarihi : 2.12.2008 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/02/bala-gozlerin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)