Sevgiden yaratmış Allah’ım,
İnsanı, hayvanları, dünyayı.
Çiçekleri dolaşır, petek dolsun der arı,
Bal olur sonunda, hatıraları.
Bu kadar da küçükken, sarı böcek,
Aciz kılar bir dünya insanı.
Aklı kutsayanları, utandırırken arı,
İnşa eder mucizeyle, hatasız prizmayı.
Doldurur ballarıyla altı kenar kapları,
İyi baksan yâda düşer;
Berrak ve şeffaf;
Cennetin ırmakları.
Bir petek bal,
Ve onu yapan arı,
Sayıp dursak her şeyiyle dünyayı;
Dağları ovaları ağaçları dalları,
Çiçekleri, böcekleri, kokuları, suları,
Yazları, baharları, ışığı, rüzgârları,
Bu sevginin, bu aşkın lezzetini,
Başka kimden bulmalı?
Kayıt Tarihi : 27.10.2009 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!