Bal Ülkesinde Şiiri - Gürsel Çopur

yine fecir tütsüsü dokundu yanaklarıma
vefası kabarmış kehribar sedirinde
uzanmışlığın demi ince fayanslarda
bir burcu hevenginde kümelenmiş saniyelerin
ruhu ve güruhu koro halindeydi..
gece okunan şiraze yapraklarında
salkım kitapların dimağda esamesi
gitmez ve sadece yürür insanlığın eşiğine
sıtmalı günler rafa kaldırılmıştır artık
kirpiklerde figan vaveylâsı gurbet tuşu
parmaklar rotasında, keyfiyeti müdrik panayır
muhtell esintiler ezilmiş(ti) mazi düşlemesinde
küheylan terlemezdi ölüme koşarken
ter nedir mevtin sıcaklığında?
hararetine yandığım ey..!
kestane gözler yana dursun odamda
aynamda gözler beklerken
beklediğim can,ruhumu kabzededursun
bir dava yaratıldı,hükme göz sürerken
ağlanan dünyada gözler baş tacı ki,
bu hengâmı gözler anlar…
göz göze geldiğimiz serum koridorda
ilaç konuşmaz ballar balı ülkede
dehliz sarhoşluğu kıdem yürümez
kanatlar yerde hürriyete selam çakarken
balçık teninde dünya barındırmak
hikemî kanatlarda belli..bellidir mutlak
…………….
hani bir sendrom demişlerdi cılız telakkide
kalb anahtarı kimde bilinmezken
gümrahlaşan ruhun dallarında
ıssız cinayetler vardı sokağımda,
meskenimde ve gözyaşı odalarımda
bu meyanda hissiz kalınmaz derdim hafakanımla
kilâet panjurları kapalı cebinde
pılını pırtısını toplayan ruhsuz heykel
kekre rayihalarda çiğnenmiş gülizârım
seni de incittiler ve kırdılar hey..!
hançerem düğümlü bir yumak
sadedini yakalayamayan neftî haykırışlarda
ruhsatı sılâda,bekleyen sadâlar..

ey kanadına hasret gül kuşları!
tatlandırdığın ülkemin her yaprağında
serhaddine gönül dağıttığın ceste ibrişimlerde
kanat çırptığın her toprağında
cana hasret cangâhın nabzı beklemede
seni ve senden öte seni unutanı
marifet kâsesinde titremeyen parmaklar
işaret ediyor çünkü adımları

şakağa en yakın parmak bu olsa gerek
ıstırap kuluçkasını tamama erdirmişken
hızır tepelerine bahar gölgesi vurdu
gölgem vuruldu ve ben vurgun yedim ummanda
katresine boyun eğdiğim tomurcuğun
nirengi tecellisinde hece hece rahmet
harfine susadığım ey..!

kuluçka, bal ülkesine emanet
sekteye uğramayan sadrın bal şifasında
zerkedilen heyula,müstakbel gıda
şeddeli niyazımda ümit nişanesi terennüm
belirdi tozu dumanıyla şahlanmasında…

Gürsel ÇOPUR