Bal peteği
Artık sınamana gerek yok beni
Ya bam telime dokunuyorsun
Ya gönül telime
Seslenmek yada susmak
Eşit derecede can acıtıcı artık
Biriyle hareket etsem
Öbürü daha küstah oluveriyor
Ruhumun sızıları son bulsun istiyorum
Bir yaranın kapanışı gibi ağır ağır
Sevgi dilencisi, dizlerinin önüne açtığı mendili
Aşk kırıntılarını ortaya saçarak katladı artık
Bırak böylece kalsın…
Sevgi ganimet değildir!
Savaşarak elde etmeye ne kadar odaklanmışsın
Kendi gönüllü tutsaklığımı
Kendim bitiriyorum
Yüreğim kanıyor…
Ben gidiyorum...
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 12:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Beyhan Baş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/28/bal-petegi.jpg)
Tebrikler!...
Emeğinize sağlık.
(Tam-puan)
Doğum gününüz kutlu,
Her şey gönlünüzce olsun.
Sırlı petek ak elinde tuttuğun
Her altıgen tek bir dosta adanmış
Dostlar arı olmuş çiçek taşırlar
Kıymetimiz bir altıgen kadarmış…
Tek arıyım bu kovana hapsolan
Bir başıma doldururum balımı
Yüzbin bahar sürse yine ah etmem
Altıgen hücreye sor ahvalımı…
TÜM YORUMLAR (6)