Dudağının izi, tatlı cadı.
Bal mıdır ne gerçek adı?
Damağım da kaldı tadı.
Bırak güzelim bu inadı.
Kırma bende kol kanadı.
İşit de görüver bu feryadı
Çağırıp da cani celladı
Teslim etme bu damadı.
Görmedim böyle avradı.
Benliğimi sardı kavradı.
Unutturdu dostu evladı.
Esirgedi damla muradı.
Eski köyün yeni icadı,
Ne sınır bilir ne serhadı.
Ne Sıla koydu ne vuslatı,
Bahtsız gönlün tek imdadı.
Ne derman bıraktı ne takatı,
Bu nasıl bir kalp ki kas katı.
Ser sefil etse de bu hayatı,
Kopmak nedir? ne beratı?
Aşk-ı evvelimin ilk miladı
Ne söz dinler ne anlatı,
Gamzeli yanak,Gül suratı.
Yaradanın özenli sanatı.
İstanbul /29.11.2021
Saat:00:43
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Aşk
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!