Namluların ucunda asılı çocuk düşleri
karanlık güneşin gölgesinde atıyor yürekleri,
Yansımakta Tanyeri’ne
gölgelerin gözünden binlerce ahval, yankılanıyor menevişlerinden toprağa onca ahlar,
Ay tutkun!
Suskun!
Deniz küskün!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
