Ta ademden göçüp geliyor soyum
Aşkın kavmindenim insanlık boyum
Boş kovanda ne varısa ben oyum
Bal diyerek satamamki kendimi
Yavaş yavaş derya olur göz suyum
Çamur çökek menzil alan ben buyum
Desem inanmazlar cahilim toyum
Benden beni atamamki kendimi
Gün geceye yoldaş olmuş ayrılmaz
O hayalki bu serimden sıyrılmaz
Kim taşlarsa gönül gölüm durulmaz
Bir duruya katamamki kendimi
Murat daştan yar hasreti büyüdü
Dün kolumda bir içimlik suyudu
Bunca sabrın son noktası buyudu
Bundan gayri tutamamki kendimi
07/11/2015
Kayıt Tarihi : 8.11.2015 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!