Uyan ey sevgili
yüreğimde taşıyorum seni
sırtımda yılların ağrısı
alıp götürme sevdayı üzerimden
anama sözüm var
sımsıkı sarıl sevdiklerine demişti bana
usandırma beni
ey hayat
pamuklara saramam seni
topuklarını vur kentin meydanlarına
ben olamam
oralarda
sandığı al sığın bir limana
dudağında ruj, ellerinde oje
küstürme canı cananı
gün doğmaz
küserse bu şehir sana
incecik dudaklarından bal akmaz bir daha
Kayıt Tarihi : 24.8.2023 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Öntaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/08/24/bal-akmaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!