Anamın gözlerinden okudum yaşamın zorluklarını
bir gülümseme aradım kırışık yüzünde
sevdayı anamdan öğrendim ben
hüzün kelimelerin şahı
anamın dudaklarından işitmedim ahı
kucağında çocukça uyuyabileceğim kadınları sevdim önce
anamın kokusu yoktu hiçbirinde
kapadım gözlerimi
açtım kollarımı uçsuz bucaksız
yüreğimi açtım sonuna kadar gökyüzüne
gökkuşağı gibiydi anamın başındaki yazması
rengarenk rüyalar gördüm
kucak dolusu anam kokuyordu dünya
ve kır çiçekleri soldu birer birer
uyandım
toprağın kokusuna karışmıştı anamın kokusu
ben anamın gözlerini sevdim ilk önce
sonra güzel kadınlar sevdim
anamın bakışlarında kayboldu dünya
11.07.2023 - Salı
Kayıt Tarihi : 3.9.2023 21:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bülent Öntaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/09/03/bakislarinda-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!