Bal Şiiri - Efe Can Doğan

Düşünmeden çıkıp gelirim yanına
Sana getirebildiğim bi sevgim var şu kalbimle taşıdığım
Bir de geceyi getirdim sana
Utanmadan sokaklarca öpüşelim diye
Beni kovarsan şu gönlünden
Ne kalır benden geriye
Şehri karıncalar terkeder ilk
Bir de arılar
Arkamdan ağıtlar yakmak için.
Aklımdan geçen ne varsa dilime döktün
Dilimden gelen ne varsa hepsini içirdim sana
Belki zehirdi tadı
belki tatlı bişeyler
Ben seni resmettiğimde şu belleğime
Ağzıma bal tadı gelirdi
Adının balım olması bu yüzdendi işte
Kabalık etmekti yanında gülümsememek
Sana ait acılarımın hepsini yakıyor oluşumda
Bu yüzdendi işte
Uyumak istiyorum gölgene uzanıp
Ve bir gölün sessizliğini duymak ağzından
Çünkü bi alevsin ki sönmeyecek
Rüzgarların senin adına çalışır
Bütün ormanlarımı feda edişimde
Bu yüzdendi işte
Ömrümün karşılığı aynadaki sensin
Böylece tam isabet ediyorum gönlüne
Sığınağım oluyorsun tüm yalnızlıklara karşı biz
Biz diyebiliyorum
Ellerim üşüdüğünde sen ısıtırsın onları
Ve gönlüm dalgalarca taşarken
Dindirmek senin işin olur tüm fırtınaları.
Seni görmek doğacak bir bebeği beklermiş gibi
Kalbimin sesini duyuyorum senin dudaklarından
Dur dediğinde durması şu kalbin
Bu yüzdendi işte
Söylenecek bişey kalmıyor senden sonra
Yatıp uyumak
Rüyalarda karışmak adına
Hayal mi gerçek mi ayırt etmek zor
Sen içinde bulunduğun herşeyi
Gerçekleşmesi imkansız bir duruma sokuyorsun
Ama gerçekleşiyor
Hayal mi gerçek mi ayırt etmek zor
Senden sonra uyumak
ve
senden önce uyanmak
Geceyi ve sabahı karıştırmakta
Bu yüzdendi işte
Şimdi anlıyorum, heryerimi ısırıyorsun
Beni inandırmış oluyorsun
Gerçek olduğuna herşeyin
Koynuna girmek helâl
Seninle hiç durmadan sevişmekte
Gözlerine baktığımda bulutlara uçuşum
O güzel ve kıvrımlı bulutlara
Bu yüzdendi işte.