Kapıların ardında saklandım çaresiz.
Üşüdüm bazen, susadım...
Ama ben zaten hep susa(r) dım.
Bir çıtırtı gelmesini beklerdim,
bir ses isterdim odama..
Kapı deliğinden gelen ışık, kurtarıcaktı sanki beni karanlıktan.
Dünya sanki sadece kapının diğer tarafı kadardı gözlerimin önünde...
Delikten baktığım kadardı gördüğüm,
sadece;
masa ve sandalye.
Kayıt Tarihi : 16.6.2011 22:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!