Uzun zaman oldu, bakmayalı aynalara
Kimler kırdı, kimler üzdü seni ve nerede yalnız bırakıldın
Hangi kalabalıklarda sığ kaldın
Ve hangi denizlere döktün göz yaşlarını ve hangi denizlerde yürüttün hüzün keder yüklediğin gemilerini.
Hangi hırçın amansız dalgalarda bir el aradın tutacak ve hangi daglara anlattın derdini.
ve hangi mağaralara kilitledin o garip kimsesiz yüreğini.
hangi yarım kalan hayallerinden umutlarından vaz geçtin
ve hangi yalan sevda uğruna yitirdin canım gençliğini
hangi sebep seni hayattan vaz geçiren ve ölümü gözleten
en çok canımı acıtan ne biliyor musun?
yapmaz dediğimden, gönül verdiğimden, derdimi bilenden sevdiğimden yedim ilk namert ihanet hançerini.
canım yansa kanım aksa ne çıkar
bakamadım arkama, neden sorusu çıkmadı ağzımdan.
dilim lal, gözlerim kör olmuştu sanki konuşamadım bakamadım arkama oysa ben...
nerden vuracağını biliyordun.
dur üzülme bunu sana söyleyen bu fırsatı sana veren de bendim oysa
ama isterdim ki geç karşıma
bak gözlerime aynı o ilk gün gibi
sevdan ile kalbimden vurduğun o ilk gün gibi
bak gözlerime ve vur hançeri en ağır şekilde seni taşıdığım senle atan kalbime..
nefes dahi almasına musade etme
aldırma gözlerimden akan yaşlara ve aldırma son nefesimde dilimden çıkan ismine vur hançeri en ağır şekilde ama ne olur bak gözlerime...
Bu şekilde olmamalıydı. Bir korkak bir gurursuz gibi sırtımdan vurmamalıydın beni
Canım yanıyor çok canım yanıyor keşke olmasaydı bu sekilde
uzun zaman oldu bakmıyorum aynalara her bakışımda sen varsın gözlerimde önce aşkın geliyor aklıma ve sonra ihanetin peşine
uzun zamandır bakmıyorum aynalara
alkan urfa
2022
Kayıt Tarihi : 12.1.2024 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!