Ey fâni sevgili!
O nasıl mânâlı, efsûni nazar?
Delik deşik eder bakışlı yârim;
Sence sevilene ölüm ne yazar,
Gönle sinsi sinsi akışlı yârim..
Seninle başlattım nefsimle hırrı,
Sevdâna düşünce bıraktım gırrı,
Sende okudum ben mahlukat sırrı,
Esmâ-ül Hüsnâ'dan nakışlı yârim..
Gönül bahçemin o nazlı sümbülü,
Şakkul Kamer sanki kaldır kâkülü,
Gülün olayım ey Aşkın bülbülü,
Elestî şarkılar şakışlı yârim..
Mutlak Güzel’in bir fâni lemâsı,
Sevdânın tecessüm etmiş temâsı,
Sonsuza açılan gönlüm semâsı,
Elest Meclisi’ni çakışlı yârim..
Aklımı başımdan alan vesile,
Sensiz akan kanım, damar kesile,
Aşksız hayat abes, boşa besile,
Aşkın kemendini takışlı yârim..
Aşkın zirvesine seninle çıktım,
Perdeye takılan benliği yıktım,
Hakk’ı setredersen senden de bıktım,
Durmadan nefsimi kakışlı yârim..
Adem methin nasıl etsin bilemez,
Hakîki Mahbûb’dan başka dilemez,
Mecâzi mahbûbsun kimse silemez,
İlâhi Aşk nârı yakışlı yârim…
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 18:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!