Bakışlarımı Sana Zimmetledim

ağzının kıyısında tuttum kendimi
gülmen kalmak istedim soluğunda
fuların küpen rujun...yeryüzü meleğim
her parmağın ayrı bir bulut
yağmur olsun yüreğime ellerin
aklım seni daha büyük bir bereketle sevsin

kirpiklerini saysam papatya falı gibi
mutlaka sen çıkarsın karşıma
geri dönülmez yolum olur gözlerin
yakından bakamasam da tadına
içimi yağmalayan kaşlarının

evren not düşmüş aşkımıza
sonsuz da bir seçenek
ben seninim sen benim
aynı imkansızlığın ikiz curcunası
hangi yusufçuk şimdi nasıl sevinsin
gedik dişli çocuklar nasıl gülerek uyansın
benim değilsin

aykırıydık
ben ömre zarar ziyan şair
sen üşümelerden yangınıma kalmış
yıllanmış gönül saksımda yaprağı güzelim
üstüne titresem ağlayarak
bana uzun yollar gösterirsin
iki yanar dağa döner göz çukurlarım

bakışlarımı sana zimmetledim
isterim ruhum ruhunu kasıp kavursun
karışsın birbirine afetlerimiz
aşk için yardımlaşalım
aşkımız için

uzandım kirpiklerinin ucundan öpeyim
yürümekle bitmedi kör olası yollarım
şimdi kollarına uçuyorum
izin ver dudağından öpeyim
öpüşlerim tüm evrenini sarsın
son bulsun yatılı ilk gençlik üşümelerin
hadi nazlanma
üstüne al kollarımı