Bakışlarımdaki en derin aşksın…
Gönlüm kaynıyor hayat bir kazan.
Yangınların ortasında mahsur gibiyim.
Gözlerim dalıyor çok derinlere,
Tüm mazim depreşir de, yaşar gibiyim.
Sokulmuyor günün aydınlığı, gözlerim karanlıkta,
İçimi yakar, sen duygusu bu gün,
Yokluğun bir yol olup, ruhumu çeker.
Yalnızlığın tozlu yolunda, sorgular hayat beni.
Hani gökyüzünde, gördüğün uçan kuşun;
Gözlerine bakarsın ya, yanar güneş olur san ki,
Umuda kanat çırpar, yüreğinden akan sevgi,
Açan bir gül olursun sonra, renklerinde kelebeğin.
Sende saklısın kaybolma bu gün, arar gözlerim…
Ellerini uzat titretme ama dokunsun ateşim.
İçimde sabırsızlanan, bir ömür var sana dökerim.
İşte o zaman sen, bakışlarımdaki en derin aşksın.
Oktay ÇEKAL
03.01.2016-09.06
Kayıt Tarihi : 27.3.2016 00:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!